O da Bir Dindur..!

Oflunun biri, aylarca esîr-i firâş (yatağa mahkûm) bir surette yattıktan sonra hastalığının arttığını, ölüm saatinin yaklaştığını hissedince başına toplanmış olan evlâtlarına elemiş ki:

“-Uşaklar, ben gözumi yumdukten sonra mal kavgası yapıp âleme rezîl olmanuzdan korkayrum. Gözümün açukluğunda mallarumi size taksim edeceğum!”

Evlâtları itiraz etmiş, ölümü kendisine yakıştırmasını doğru bulmamışsa da Oflu:

“-Hayır, ben kendi halimi sizden eyi biliyrum. Benim vaktum çok kalmadı İşume karişmayin. Sozlerumi eyi dinleyin. Ha bu ev en beyük oğluma kalsun. Ona yakışur. Burdan fıkaraya verilecek bir dilim ekmek, bi bardak su beni gelir âhırette bulur. Işıkcığumız bu evde sönmesun. Hau mezereye yakın olan tarla ortancanun olsun. Orada bi küçük kom (kulübe) vardur. Oni tâmir eder, beyütur, içinde oturur. Küçük oğlan da Of çarşisindaki tükkâni alsun.

Ulan eşek sipalari, hiç birinuz merak edip benım yolumdan gitmedunuz. Hocalık öğrenmedunuz. Kitaplarum size yaramaz. Oları (onları) medreseye hibe etdum. Keturup teslim edersunuz. Haa… Hau cenâze yıkamada kullanduğumuz beyük bakur kazan var ya, oni da çarşıdaki kiliseye verun!”

Çocuklar, taksimata bir itirazda bulunmayıp kabul ettilerse de kazanın kiliseye verilmesini akılları almamış ve:

“- E buba! (ey baba) ha bu taksimatun herşeyini anladuk da hau kazani kiliseye vermene bi mânâ veremeduk. Bu nereden icap etdi?” diye sorunca, Oflu:

“-Ula eşekler, dedum ya, benim vaktum azaldi. Âhırete gideyirum. Ne olur ne olmaz, o da bir dindur!”

Not: Fethullah Gülen’e(Fetö) ithaf olunur.

Kadir Mısıroğlu – İhtilaflı Fıkralar