Kıyamet Günü El Ayak Ve Dil

Kıyâmet gününde âsî olan insanın eli: “Sen benimle şarap kadehini tutmadın mı ve şarap testisini çekmedin mi? Senin olmayan mala el uzatmadın mı, senin helâlin olmayan nâmahrem’in (yabancı)elini tutmadın mı ve ona hâinlik (güveni kötüye kullanan) etmedin mi, mazluma vurmadın mı, yetime tokat atmadın mı? Günahsıza kılıç çekmedin mi?” diye o âsîye şâhidlik eder. Dil der ki: “Benimle böyle konuşmadın mı? Bu kadar Müslümanların aleyhinde söylemedin mi? Müslümanlığın ve dinin yolunu kesen dünyada bu kadar eğri söz söylemedin mi?” Ayak da şahitlik eder ve der ki: “Benimle meyhaneye gitmedin mi? Ve yapılması caiz  olmayan işlere ve yolsuzluğa doğru koşmadın mı?” Nitekim sudan, topraktan, ateşten, elden ayaktan ve baştan ibaret olan bu avazların  cinsleri, burada birleşmenin, çokluğun bir olmuş oldukları, sonunda ona malum olur. Dost, birbiriyle anlaşmış görünen parçalar, yılan gibi olurlar; hatta onu incitmekte rekabet ederler.

Kaynak:

Sultan Veled, Maarif, çev. Meliha Anbarcıoğlu, Konya: Altunan Ofset, 2002, s. 98.