Endûlûslü kadılara bir mesele sorulmuş, onlar da bunu üstadımız Kâdı Ebû Muhammed ibni Mansûr’a sormuşlardı. Mesele şöyle idi: Bir kimse bir adamı bir kuşum dolayısıyla ayıplamıştı. Ayıplanan adam da ona ”Elbette sen bu sözünle benim bir kusurumu dile getiriyorsun. Unutma ki ben bir insanım. Peygamber sallaIIahu aleyhi ve selleme varıncaya kadar bütün İnsanlar kusurludur” demişti. Ebû Muhammed ibni Mansûr, Resûlullah Efendimiz’e hakaret etmeyi kastetmediği takdirde bu sözü söyleyen kimsenin uzun süre hapsedilmesine ve can yakıcı bir şekilde terbiye edilmesine fetva vermiştir. Endülüslü bazı fakihler ise onun öldürülmesine fetva vermişlerdir.
Kadı İyaz,Şifa-i Şerif Şerhi(Yaşar Kandemir) – cilt:3,sayfa;383
Necmeddin-i Dâye [*****] çev. Halil Baltacı Necmeddin-i Dâye (ö. 654/1256) tasavvufun bir din yorumu…
Gazzâlî [*] çev. Osman Demir Gazzâlî (ö. 505/111) Allah’ı bilmenin imkânı ve yöntemi konusunda…
Gazzâlî [*] çev. Mahmut Kaya Te’vilin şartlarını tespit etmeyi ve iman ile küfür arasındaki…
Kilise babalarının en ziyade iltifat ettiği, teolojik ağırlıklı bir anlatıma sahip Yuhanna Incil’inin l’inci Bab’ının…
İçinde yaşadığımız dönemin hakim zihniyetini karak- terize eden en önemli hususlardan biri de, hiç şüphesiz,…
İçinde yaşadığımız dünya, bedensel varlığımız ve duygularımız zamanın eliyle şekillenir. Sabretmeyi, şükretme- yi, iyiliğin ve…