Nefs, ilk fıtratı üzerine bulunursa, kendisine gelen şeyleri kabule hazır bir vaziyette olur, üzerine gelen hayır veya şer onun tabiatı haline gelir. Bunun için Peygamber (s.a.) “Her çocuk fıtrat üzere doğar. Sonra anne ve babası onu Yahudi veya Hıristiyan veyahut Mecusî yaparlar” buyurmuştur.
İki huydan biri hangi ölçüde daha evvel nefse gelir ve yerleşirse, nefs diğerinden o nisbette uzaklaşmış, onu kazanması o derece güçleşmiş olur. İmdi hayır (ve fazilet) sahibi bir kişinin nefsine önce hayırlı ve iyi âdetler yerleşir ve nefsinde hayır işleme melekesi hasıl olursa, o kişi artık şerden ve kötülükten uzaklaşmış, şerrin yolu onun için zorlaşmış olur. Daha önce nefsine şer ve kötü âdet ve itiyatlar gelip yerleşen şerli ve kötü kişiler için de durum böyledir.
İbn Haldun,Mukaddime,cild:1
Necmeddin-i Dâye [*****] çev. Halil Baltacı Necmeddin-i Dâye (ö. 654/1256) tasavvufun bir din yorumu…
Gazzâlî [*] çev. Osman Demir Gazzâlî (ö. 505/111) Allah’ı bilmenin imkânı ve yöntemi konusunda…
Gazzâlî [*] çev. Mahmut Kaya Te’vilin şartlarını tespit etmeyi ve iman ile küfür arasındaki…
Kilise babalarının en ziyade iltifat ettiği, teolojik ağırlıklı bir anlatıma sahip Yuhanna Incil’inin l’inci Bab’ının…
İçinde yaşadığımız dönemin hakim zihniyetini karak- terize eden en önemli hususlardan biri de, hiç şüphesiz,…
İçinde yaşadığımız dünya, bedensel varlığımız ve duygularımız zamanın eliyle şekillenir. Sabretmeyi, şükretme- yi, iyiliğin ve…