İslamı Sadece İbadet Mükellefiyetlerin Toplamı Olarak Görmek Hakkında

İslâm’ı, sadece ibâdet gibi mükellefiyetlerin toplamı olarak algılıyoruz, O’nun nasıl bir gönül ve insan kurduğunu gözden kaçırıyoruz. Böylece, bir yaşama dini olan dinimizi, tapınma dini hâline indirgiyoruz. Bu tehlikeli gidişatın sonu dinimizi yalnızca bir duâ dini hâline indirgememiz ihtimalidir. İslam, evde seccade üzerine, dışarıda cami duvarları arasına hapsedilecek bir kurum değildir. Kusura bakmasınlar, hocalarımızın kabahati çoktur, sadece mükellefiyetlerden bahsetmek ama muhabbetten uzak durmak bir kusurdur. Bu kusur, İslam ile müminler, dolayısıyla Cenâb-ı Allah ile kullar arasında bir mesafe koyuyor; İslam “zorluk*, Allah ise “korkulan” oluyor. Allah İnşirah Sûresi’nde “zorlukla beraber kolaylık vardır.” buyurmuyor mu? Ve Efendimiz “Allah sizin için zorluk dilemez” diye müjde vermiyor mu?

Evet, Ehl-i Beyt-i Mustafa muhabbeti Hz. Muhammed Mustafâ’nın bir bütün olarak bilinmesini gerektiriyor Meseli Hz. Peygamber’in “nezir’ sıfatıyla birlikte beşir sıfatı da vardır. O hem Nezir hem de Beşir’dir; hem ikaz eden, hem de müjdeleyendir. Hadis-i Şerifi yeniden hatırlayalım: “Birbirinizi sevmedikçe imân etmiş olamazsınız. Beni her şeyinizden ziyade sevmedikçe imanınız kemâl bulmaz.” Demek ki, İmân ‘altı şarttan, Amentüden ibâret değildir; Amentû bir başlangıç ve çerçevedir, imân, ziyadeleşmesi ve derinleşmesi gereken bir haldir.Onu Amentüyle sınırlı tutamayız.Hem İslam,hem iman,şartlarla ve sayıyla sınırlı değildir ve bu şartlar yetersizdir;5-6 şart insana bir bütün ve kemal halinde İslam ve İmanı yaşatmaz.Bu durumun farkında olmak gerekiyor.Bunu fark ettiğimizde,İslam’ın ve imanın kalbi boyutlarına açık olmaya başlarız.

Ömer Tuğrul İnançer – Muhabbet Peygamberi Hz.Muhammed