Bitmeyen Ağır Uyku..

Peygamberlerin bağırmaktan sesleri tükendi; sesleri taşa tesir etti de gene gafillere tesir etmedi; öylesine bağrıştan haberleri bile olmadı.

Sel gibi bağırış, onlara serap göründü;  çünkü hepsi de uykuya dalmış-gitmişti:

Erenler feryâd edip dururlar; uyuyanları Allah’a çağırırlar.

Ama onlardan hiç kimse uyanmaz da uyanmaz; âh aman şu aman bitmeyen ağır uykudan, Yârabbi, bu zan, ne biçim bir uykudan meydana geliyor ki hiç kimse bu uykudan uyanmıyor.

Bütün bu naralar, bu sesler, bu kükreyişler, hiçbir kulağa tesir etmiyor.

Ömürleri sona erdi de o soluk, bir solukcağız olsun onlara tesir etmedi – gitti.

Ölüye bile hayat veren o soluktan canları, hiç mi, hiç kurtuluşa ermedi.

Hz.Mevlana, Mesnevi 1976-1984.