Bir Garip Yolcudur İnsan

Dünyâ bir oyun sahnesi ve bizler de burada birer oyuncuyuz. Hepimize verilmiş farklı roller var. Kimi bu sahnede ağlıyor, kimi gülüyor, kimi mutlu, kimi mutsuz, kimi hüzünlü, kimi suçlu, kimi iyi, kimi kötü… Herkes zamanı geldiğinde sahneye çıkıyor, oyununu sergiliyor ve sonra aramızdan ayrılıyor. Kimi alkışlarla, kimi dualarla… Ama kimse bu sahnede kalamıyor, önemli olan, bu sahneyi güzel terk etmek. Giderken de -keşkelerin az olduğu- güzel bir iz, güzel anılar bırakabilmek.

Bir hadîsinde Hz. Peygamber, kendisini şöyle tanımlıyor: “Şu dünyâda ben, bir ağacın altında bir süre gölgelenip sonra orayı terk eden bir yolcudan başkası değilim”

Necmeddin Şahinler – İpler Kopmadan