Bazı Sûre ve Âyetleri Okumanın Faziletleri
Peygamberimiz Aleyhisselam hadis-i şeriflerinde buyururlar ki:
“Bakara ve Âl-i İmran sûrelerini okuyunuz! Çünkü onlar Kıyamet gününde iki bulut veya iki gölge, veya kanatları gerilmiş iki fırka kuş gibi gelecekler, okuyucularını savunacaklardır.” [1]
“Evlerinizde Bakara sûresini okuyunuz. Çünkü şeytan içinde Bakara sûresi okunan eve giremez.” [2]
“Şüphe yok ki, şeytan içinde Bakara sûresi okunan evden kaçar.” [3]
“Her kim geceleyin Bakara sûresinin sonundaki iki âyeti okursa, onlar ona yeter.” [4]
“…Bunları öğreniniz, kadınlarınıza ve çocuklarınıza da öğretiniz! Çünkü bunlar hem Kur’ân, hem duadır!” [5]
“Bana verilen bu ayetler, benden önce hiçbir peygambere vehimemiştir.” [6]
“Cebrail Aleyhisselam bana:
‘Müjde! Senden önce hiçbir peygambere verilmeyen iki nur sana verildi!
Kitabın Fâtiha’sı ile Bakara sûresinin son âyetleri!
Bunların, okuyacağın her harfine karşılık, sana o harfin gerektirdiği sevap verilecektir! dedi.” [7]
“Bakara sûresinde bir âyet vardır ki, o âyet Kur’ân âyetlerinin ulusu, Âyete’l-Kürsî’dir.” [8][9] âyetlerinin içinde Allah’ın ism-i âzami vardır.”[10]
“Geceleyin on âyet okuyan kimse gafillerden sayılmaz!” [11] “Evlerinizi kabirlere çevirmeyiniz!” [12]
“Her kim Kehf sûresinin başından on âyet ezberlerse, Deccal fitnesinden korunur!” [13] “Herşeyin bir kalbi vardır. Kur’ân’ın kalbi de Yâsîn’dir. Her kim Yâsîn sûresini okursa, Allah onun bu okumasına Kur’ân’ı on kere okumuş gibi sevap yazar.” [14] “Ölülerinize Yâsîn sûresini okuyunuz.” [15]
“Sizden biriniz bir gecede Kur’ân’ın üçte birini okumaktan âciz kalır mı?” [16] “Allahu Vâhidu’s-Samed sûresini okuyan kimse, Kur’ân’ın üçte birini okumuş olur.” [17] “Allahu Vâhidu’s-Samed sûresi Kur’ân’ın üçte biridir.” [18]
M.Asım Köksal – İslam Tarihi
Kaynaklar:
[1] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 5, s. 249, Müslim, c. 6, s. 553, Dârimî, c. 2, s. 324, Hâkim, Müstedrek, c. 1, s. 560-564.
[2] Tirmizî, c. 5, s. 157, Hâkim, c. 1,s. 561.
[3] Müslim, c. 1, s. 539.
[4] Buhârî, c. 6, s. 104,111, Tirmizî, c. 5, s. 1 59, Dârimî, c. 2, s. 323, Heysemî, c. 6, s. 313.
[5 Hâkim, c. 1.S.562.
[6] Ahmed,c.5, s. 383, Heysemî, c. 6, s. 312.
[7] Müslim, c. 1, s. 554, Hâkim, c. 1, s. 558-559.
[8] Tirmizî, c. 5, s. 157, Hâkim, c. 1, s. 560-561.
[9] Âli İmran: 1-2.
[10] Ahmed.c. 6, s. 461, Dârimî, c. 2, s. 323.
[11] Hâkim, c. 1, s. 555.
[12] Müslim, c. 1, s. 539, Tirmizî, c. 5, s. 157.
[13] Ahmed, c. 6, s. 449, Müslim, c. 1, s. 555, Tirmizî, c. 5, s. 162, Hâkim, c. 2, s. 368.
[14] Tirmizî, c. 5, s. 162, Dârimî, c. 2,5.328.
[15] Ahmed, c. 5, s. 36, Hâkim, Müstedrek, c. 1, s. 365, Heysemî, Meonau’z zevâid, c. 6, s. 311.
[16] Buhârî, c. 6, s. 105, Müslim, c. 1, s. 556, Tirmizî, c. 5, s. 167, Dârimî, c. 2, s. 330.
[17] Tirmizî, c. 5, s. 167.
[18] Buhârî, c. 6, s. 165, Nesâf, c. 2, s. 1 73.
