Bazı şeyhlerin, manevi sarhoşluk esnasında küfre övgü, bele zünnar bağlamaya teşvik ve buna benzer türden sarf ettikleri sözler zâhirî manasına yorulmaz. Bunların hepsinin bir yorumu ve açıklaması vardır. Nitekim sekr halinde bulunanların sözleri akla ilk gelen zâhirî manasında anlaşılmayıp yoruma tâbi tutulurlar. Çünkü onlar, sekr halinin kendilerini kaplaması nedeniyle bu sakıncalı şeyleri işleme konusunda mazurdur. Üstelik bu yolun büyüklerine göre, hakikat makamında küfür sözlerini söylemek, bu makamda İslâmî sözler söylemekten daha düşüktür.
Ama şurası hem evliya hem de şeriat âlimleri nezdinde bilinen bir gerçektir ki, manevi sarhoşluğa kendini kaptırmayan kimseler, bu kimseleri taklit etmeleri durumunda mazur değildir. Çünkü her şeyin olgunluğa erdiği kendine has bir mevsimi vardır. Bu mevsimin dışında o şey çıkarsa bozuk olur. Akıllı kimse bunu diğeriyle kıyasa kalkışmaz.
İmam-ı Rabbani – Mektubat-ı Rabbani,cild:1, 23.Mektub
(Semerkand Yay.)
Necmeddin-i Dâye [*****] çev. Halil Baltacı Necmeddin-i Dâye (ö. 654/1256) tasavvufun bir din yorumu…
Gazzâlî [*] çev. Osman Demir Gazzâlî (ö. 505/111) Allah’ı bilmenin imkânı ve yöntemi konusunda…
Gazzâlî [*] çev. Mahmut Kaya Te’vilin şartlarını tespit etmeyi ve iman ile küfür arasındaki…
Kilise babalarının en ziyade iltifat ettiği, teolojik ağırlıklı bir anlatıma sahip Yuhanna Incil’inin l’inci Bab’ının…
İçinde yaşadığımız dönemin hakim zihniyetini karak- terize eden en önemli hususlardan biri de, hiç şüphesiz,…
İçinde yaşadığımız dünya, bedensel varlığımız ve duygularımız zamanın eliyle şekillenir. Sabretmeyi, şükretme- yi, iyiliğin ve…