Düşünce ve Hayat
Hayat, düşünce üretir; düşünceden hayat doğar. Bu, bir yaradılış mucizesidir. İnsan hayatla düşünceyi adeta özdeşleştiren, düşüncenin âteşini kuran, hayat düşüncesini yaşayan ve düşüncede hayat arayan varlık…
Düşünce, çok yöne açılma özelliğini taşıyor. Bir yanıyla, cezbeye,bir yanıyla duyguya, sezgiye açılır. İnsan melekelerinin tam orta noktasında duran, hepsine açık, ve hepsinin de biıbiriyle ilgisini sağlayan bir meleke. Eksen meleke, merkez meleke. Ve düşüncenin de merkezinde bilim çekirdeği yer alır. Düşünce, bilimi doğuran ve onun etrafında bir hale gibi duran zihin yemişi.
Düşünce de vahiy gerçekliğinin ışığında hayat bulur; ondan doğar, ondan beslenir ve onunla yaşar.
Bu yüzdendir ki, Kur’an-ı Kerim, insanlığı hep düşünmeye çağırıyor, düşünceye, çağırıyor.
Düşünce, hayatın seviyesini yükseltir.
Düşünce, iç güdülerin üstüne yükselmemiz için göklerden gelen bir çağrıdır.
Taklitten, düşünceyle kurtuluruz.
Cezbe ye vecd, ancak düşünce temeline dayanınca sağlam olur.
İslâm Medeniyeti, aynı zamanda bir düşünce medeniyetidir.
Diriliş, düşünceye değer vermemiz, düşünceyi gündeme getirmemiz demektir.
Olaylar üzerine düşünmek, tarih üzerine düşünmek, sanat üzerine düşünmek, hayat üzerine düşünmek, ölüm üzerine düşünmek: yeni insanlık kuşağına düşen görev, bu olacaktır.
Ancak, böylelikledir ki, insanlık bir takım saplantılardan kurtulacaktır. Aktüel trajedisini doğuran bütün saplantılardan…
Sezai Karakoç – Sur Yazıları (4)
