Ebu Hanife; Eleştirenlere Cevabı
Bir defa Irak vaizi ve halk arasında pek itibarlı olan Hasan-ı Basrî’nin fetva vermiş olduğu bir meseleyi münakaşa yaparken:
- Hasan-ı Basrî bu meselede yanılmış, dedi.
Adamın biri küstahça söze karışarak:
- Ey îbn zaniye, sen mi Hasan hata etti diyorsun? dedi.
Ebû Hanîfe’nin ne rengi bozuldu, ne yüzü değişti. Çünkü âcizler kızar.
- Evet, vallah Hasan hata etti ve Abdullah b. Mes’ud doğru söyledi. Allah ondan razı olsun, şöyle derdi: “Yâ Rab kimin ona gönlü darsa,bizim kalbimizde ona geniş geniş yer var.”
Onun bu sükûneti ve böyle geniş gönüllülük göstermesi,donuk his ve zayıf duygudan ileri geliyor değildi. O hassas bir yürek,duygulu bir kalp taşıyordu. Nezaketi bir an elden bırakmıyordu.Münazara yaptığı kimselerden ona:’’Ey Bidatçi,ya zındık !’’dedi.
- Allah seni affetsin, benim böyle olmadığımı Allah bilir. Çünkü ben Allah’ımı tanıyalıberi ondan bir lâhza bile ayrılmadım. Yalnız Allah’ın affını dilerim, ancak 0nun ikabından korkarım, Ve ıkab kelimesini söylerken gözlerinden yaşlar boşandı.
Adam hatasını anladı ve;
Beni bu dediğim sözden dolayı bağışla, diye yalvardı.
O da:
- Cahillerden benim hakkımda bilmeyerek bir şey söyleyenlerin hepsini bağışladım .İlim erbabından her kim bende olmayan bir seyi benim hakkımda söylerse işte onun başı dara gelsin.Zira ulemanın gıybeti arkalarından iz bırakır.
Muhammed Ebu Zehra,Ebu Hanife
