ZAFERİN SERHAT TÜRKÜSÜ Cebrail’in kanadı yeniden dokunacak mı ipekten hafif bir esintiyle insanlığın omuzlarma? İnsanlığın ağır yük altında çökmeğe yüz tutan omuzlarını, yeniden, Vahiy meleğinin şifa verici elleriyle onanacak mı? Çürümüş, morarmış omuzlar, yeniden erecek mi eski altm günlerine? Ruhun doğusundan batısma bir yeni soluk üflenecek mi? İsrafil’in Sûru, ölmeden önceki dirilişi geri getirecek mi, aklın buzulunda donup kaskatı kesilen insan özüne? Derleniş toparlanış şafağı ağacak mı dağılmış, toz haline gelmiş hakikat mantığına? Yeniden gök sofrasını açacak mı ölesiye acıkmış insan ruhunun önüne Mikâil, nîmet saçma görevlisi melek? Tabiat içinde katmerli, kıvrım kıvrım yatan tabiatı, bereket tabiatını bulup çıkaracak, ortaya koyacak, sergileyecek mi? Ve yüzünde, celâl şimşeğinden bir maske, insanlara keskin bir kılıç gibi inen o korkutucu fizikötesi elçi, Azrail, “ölüm dersi” kürsüsüne oturduğu her vakit, can kulağıyla dinleyen kişileri tekrar bulacak mı? O, “ölmeden önce ölme”yi öğrenmeğe can atanlardan. Ölümün korkulu perdesini kaldırabilecek yüreklilerden. Eşyanın donuk yüzünde, cama çarpan sinek gibi kuruyup kalmayanlardan. Melekler mi gitti, insan mı gitti? Herkes ve her şey yerliyerinde, ama konumlarda, bakışlarda, tutumlarda bütün değişme. Şeytanın zaferi mi yani? Hayır, hayır, hiç bir vakit, hiç bir zaman, şeytanın zaferi olamaz. Şeytan, yenilmeye mahkûmdur. Her zaman yenilmeye mahkûm. Ama, o öyle ters bir duygu kar- maşasmdadır ki,yenilgiden zevk alır. Kendisiyle birlikte yenilenleri gördükçe, kendi dışında da, kendisinden ötürü bir yenilgi gördükçe, yendiğini sanır. Yenen kendisi midir? Yenilendir o aslında. Ama ne yazık ki, yenilgisi, bir çoklarım da ardından sürükler… Şeytan bilir yenileceğini. Her zaman yenildiğini bilir. Ama, o, tek başına yenilmeyi sevmez. Başkalarının da kendisi gibi ve kendisiyle birlikte yenilmesinden hoşlanır. Bundan öylesine sevinç duyar ki, kendisinin de zavallılarla birlikte yenilmiş olduğunu unutur. Bu sevinci, başkalarının yenilmesinden duyulan ters hazzı, bir yengi sevinci sanır. Yenilgiye aracı veya araç olan, yenen midir? Hayır. Yenilgi aracı veya aracısı, ancak yenilgiye aittir. Onun zaferle ne ilişkisi olabilir? -sî ve biraz da bu zevk yüzünden bir çok kişileri *an ckanp sürülmelerine sebep olursa, bu onun Sürgündür o. Başkasını sürgüne gönderen değil, siırdûhnKUHİne voldaş toplayandır o. İTT :Cr? Jf ^
0 Yorumlar